Warszawa

Fà-sâ (Pô-làn-ngî: Warszawa) he Pô-làn ke sú-tû lâu chui-thai ke sàng-sṳ. Kì vi-yî Vì-sṳ̂-là-hò lióng ngan, khî Pô-lò-tit-hói lâu Khak-ngì-pâ-tshien Sân-mak thai-yok 350 kûng-lî. 2008-ngièn ngìn-khiéu sú-sṳ vì 1,707,983 ngìn, sàng-sṳ khiùn ngìn-khiéu thai-yok 2,785,000 ngìn. Sàng-sṳ mien-chit 512 phìn-fông kûng-lî, sàng-sṳ khiùn mien-chit 12266 phìn-fông kûng-lî. Chho̍k-miàng ke Fà-sâ kûng-yok chhiu-he yî Fà-sâ chhiâm-shù ke. Kâi sṳ ya-he Mâ-tsó-fû-sá-sén ke Sén-fi, yúng-yû hí-tô kûng-ngia̍p khî-ngia̍p (chṳ-chho, kòng thiet, Thien-hì Kûng-chhàng, Chhṳ-thûng kûng-ngia̍p), 66-só kô-tén ho̍k-fú (pâu-koat Fà-sâ Thai-ho̍k), lâu chhêu-ko 30-kâ khia̍k-yen.

Warszawa.

Warszawa.

Warszawa.

Warszawa.

Kau-yuk

RS1031W (T-26W), TBW12/100, RS1001L.

Triody mikrofalowe[edytuj | edytuj kod]

Trioda generacyjna na pasmo decymetrowe TS1a z lat II w.ś. Lampy pracujące w zakresie mikrofalowym muszą charakteryzować się elektrodami o małej powierzchni (w celu zminimalizowania pojemności międzyelektrodowych), rozmieszczonymi w małej odległości (by zminimalizować czas przelotu elektronów), z wyprowadzeniami i elektrodami o małej indukcyjności. Jeszcze przed II w.ś. skonstruowano triody "żołędziowe" (RCA typ 955), w których krótkie wyprowadzenia znajdowały się ze wszystkich stron bańki co zmniejszało ich indukcyjność.

Często stosowanymi lampami mikrofalowymi były triody tarczowe - o elektrodach w postaci równoległych tarcz, z wyprowadzeniami poszczególnych elektrod w postaci pierścieni. Geometria takich lamp umożliwia bezpośrednie włączenie ich do rezonatora wnękowego lub obwodu koncentrycznego. Obudowa była najczęściej wykonana nie ze szkła, ale ze specjalnych gatunków ceramiki o niskich stratach dielektrycznych. Przykłady takich lamp to 2C40, LD7, Z5139.

Podstawowe parametry[edytuj | edytuj kod] Podstawowymi parametrami triody są:

współczynnik wzmocnienia (amplifikacji) Ka (wyrażany w V/V) – parametr mówiący ile razy więcej musi się zmienić napięcie na anodzie w stosunku do napięcia na siatce aby utrzymać ten sam prąd anodowy, odwrotnością wsp. wzmocnienia jest tzw. przechwyt D, nachylenie charakterystyki Sa (wyrażone w mA/V) – parametr mówiący o ile miliamperów zmieni się prąd anody przy zmianie napięcia na siatce o 1V przy niezmiennym napięciu na anodzie, rezystancja (oporność) wewnętrzna ρa (wyrażana w kΩ) – określa ona zależność prądu anodowego od napięcia anody, oraz napięcia maksymalne Ua max, prąd maksymalny Ia max i moc maksymalna Pa max, jaka może wydzielić się na anodzie.