Ngâi-fa
Liá-piên "Ngâi-fa" ke ya̍p-mien he pha̍k-fa-sṳ, yû hon-sṳ lièn-kiet"𠊎話" ke ya̍p-mien chhai liá-hong tiám-chhut.
Ngâi-fa[1]，he Ye̍t-sî lâu Kóng-sî nàm-phu tén thi-khî ke Hak-kâ-ngî fông-ngièn，yîn thi-yit-ngìn-tshṳn ham-tso ngâi，kû-só tshiu pún ngìn ham-tso ngâi-fa. Ngâi-fa fûn-phu pí-kau fûn-sán,lâu Ye̍t-ngî（Pa̍k-fa）, lài-fa(Mên-nàm-ngî fûn-kî) yû tsiap-tshiuk，ngî-yîm lâu tshṳ̂-fi yâ su liá-têu ngî-ngièn ke yáng-hióng，kû-só tshai fat-yîm,yong-tshṳ̀ tén fông-mien tû lâu Tòi-vân ，Ye̍t-tûng thi-khî ke Hak-kâ-ngî fông-ngièn yû só tshâ-phe̍t.
Tshâm-kháu phiên-siá
- ↑ Tshìn-yûn-liùng.Thien-pa̍k(Sâ-lòng)Ngâi-fa ki-lio̍k[J].Kam-kông sṳ̂-fam-ho̍k-yen ho̍k-po（Tset-ho̍k sâ-fi khô-ho̍k po）, 1998(19)．