Hon Chêu-ti
Hon Chêu-ti (漢昭帝, chhièn 94-ngièn – chhièn 74-ngièn ), miàng Liû Fut-lìn (劉弗陵[1]), he Hon-chhèu ke yit-chiak fòng-ti, chhièn 87-ngièn chṳ chhièn 74-ngièn chhai-vi.
| Hon Chêu-ti | |
|---|---|
.jpg) | |
| Chhut-se-ngit |
公元前94-ngièn  |
| Chhut-se-thi |
長安 |
| Ko-sṳ̂n-ngit |
公元前74-ngièn 6-ngie̍t 5-ngit (Péu-tha̍t-sṳt chhâ-chho: Yi-khì chṳ̂-ngoi ke < yun-son-chṳ́.-se) |
| Ko-sṳ̂n-thi |
Sî-ôn-sṳ |
| Koet-sit |
Sî-Hon |
| Chṳt-ngia̍p |
君主 |
| Pû-ngiòng |
孝昭皇后 |
| Kâ-chhu̍k |
漢朝皇室 |
| Â-pâ |
Hon Vú-ti |
| Â-mê |
趙婕妤 |
| Hiûng-thi chí-moi |
石邑公主, 諸邑公主, 衛長公主, 夷安公主, 鄂邑公主, 陽石公主, 劉據, 劉閎, 劉旦, 劉胥, 劉髆 |
