Tûng-Chìn

Tûng-Chìn (東晉, 317-ngièn－420-ngièn) , he Chûng-koet kú-thoi ke yit-ke chhèu-thoi miàng-è, nái-he Sî-Chìn Sṳ̂ Mâ-shì chṳn-khièn ke yèn-sa.

Tûng-Chìn.