Tá-hôn-thòng (打旱塘) he Mòi-chû thi-khî yit-chak ngièn-mî ke fa̍t-thung chṳ̂-yit.[1]

Ti Mòi-chû thi-khî yit-pân ngìn oi sṳ̍t ǹg-é ko-sîn-ngièn, ku-só ti ngièn-mî kì-teu chhiu-hi pî-thòng lòi chok ǹg-é.[2]

Ke-sṳ̀-chiet tak-kâ-vuk oi thùng pî-thòng-tú-hong só-yû hiuk ke ǹg-é chok chhiang-chhiang, só-yî tak-sà tu lo̍k-hâ pî-thòng. Tá-hôn ke yi-sṳ chhiu-he thùng pî-thòng ke súi kôn-châu. Chui-thai ke ǹg-é oi sung-pûn lìn-sa ke ló-ngìn-kâ, kha-se ke ǹg-é sung-pûn phe̍t-sà. Na án-é tak-kâ tu hî-mong kok-ngìn ngièn-ngièn yû-yì (年年有余)ko-sîn-ngièn.[3]

Chṳ̂-liau

phiên-siá