"Hak-kâ-ngî" siû-thin kiên ke chhâ-phe̍t

{{twinLAT|客家語}}<br />

''' Hak-kâ-ngî''' ([[Hon-sṳ]]: 客家語, yú hêm-cho '''Hak-kâ-fa''', kán-chhṳ̂n Hak-Ngî) he [[Hon-ngî chhit-thai ngî-ngièn]] chû-yit, yû chhêu-ko si-chhiên van-ngìn sṳ́-yung. Hak-ngì yû kí chûng, fûn m̀-thùng thi̍t set. Yung Hak-ngì-chá kîn-chhoî [[Chûng-koet]] nàm fông kí sén: [[Kóng-tûng]], [[Fuk-kien]], [[Kông-sî]], [[Kóng-sî]], [[Si-chhôn]], [[Fù-nàm]], [[Kui-chû]], [[Hoí-nám]] taú laû [[Thoì-vân]]. Chhoî fà-thi chû ngoi, yû haú-tó koet-kâ tû yû hiaú-kóng Hak-ngì kai yung-chá hi kî-mìn. [[Yîn-koet]] fò khì thâ [[Eû-chû]] koet-ga, [[Mî-koet]], [[Fî-chû]], Nàm [[Thai-phìn-yòng]], [[Yin-thu]], [[Fî-lṳ̍t-pîn]], [[Mâ-loì-sî-â]], [[Àu-chiu]] tén thi fông tû yû. Ho̍k-su̍t-sông, Hak-ngî yî [[Mòi-yen-fa]] cho thoi-péu; chhai Thoì-vân tú, [[Si-yen khiông]] he Hak-kâ-ngî ke kha khiòng-sṳ fông-ngièn.